De woorden in dit verhaal zijn:
kaart, kast, vis, vos, trap, autobaan, riem, tijger, piloot en winkel
Verhaal:
Roy is met zijn vader en moeder op weg naar een vriendin van zijn moeder. Zijzelf is, samen met haar man, een paar maanden geleden verhuisd naar een hele mooie oude boerderij. Nou ja, het was een boerderij. Haar man en zij hebben het samen met andere vrienden helemaal veranderd. Wat het geworden is, vertel ik nog wel!
Ze rijden nu weer op de autobaan. Ze hebben door een dorp gereden. Mama had Roy daar gevraagd of hij goed wilde kijken of hij een winkel zag waar een kaart met een grote boot achter het etalageraam hangt. Tante had verteld dat die zaak er was. ‘Daar zie ik een boot’, riep Roy.
Papa stopte op de parkeerplaats voor de deur. ‘Ga je mee Roy, dan halen we iets waar oom en tante en wij dol op zijn’, vroeg mama. Samen gingen ze de winkel binnen. Weet je wat er verkocht wordt? Vis, vele soorten en nog veel meer: mossels, kreeften, enz. Mama was gauw klaar met het uitkiezen: lekkere makreel en ook nog een aantal nieuwe haringen. Nu terug naar de autobaan. ‘Heb je je riem om?’, vraagt mama als ze ingestapt zijn. ‘Ja, ik zit goed vast’. ‘Heb je zin in een stuk chocola’. ‘Ja lekker, mama.’ Ze zitten heerlijk te snoepen.
Ze horen een vliegtuig, heel hoog in de lucht. Een paar tellen later worden ze opgeschrikt. Heel laag vliegt er een groot vliegtuig over de weg. Ma moppert: Die piloot mag van mij nog wel een paar vlieglessen volgen.’ ‘Hij zal er wel een reden voor hebben’, zegt pa. ‘Hij is vast wel goed opgeleid’. Ze moeten nog een eindje rijden.
‘Hé, hier zijn kennelijk ook wilde dieren. Even geleden zag ik een bord met een wild zwijn en net een bord met een vos’, zegt mama. ‘Goed opletten dus, want wilde dieren kennen geen verkeersregels’. ‘Straks komt er ook nog een bord met een tijger’, gilt Roy. ‘Die tijger zou dan ontsnapt moeten zijn uit een dierentuin’, zegt pa. ‘Gister zag ik in de krant een foto van een tijger in een dierentuin. Voor zover ik me herinner in Pakistan, ver weg dus. Het was er bloedheet, wel meer dan 40 graden.’
‘Hier moeten we zijn.’ Pa rijdt de oprit in. Er vindt een hartelijke begroeting plaats. Zelfs de hond komt aan de beurt!
Mam geeft het gekochte lekkers af. Vlug wordt er gekeken wat het is. ‘Heerlijk, dat wordt smullen. Wel toevallig dat wij er allen van houden. Maar nu eerst even ermee in de koelkast’. ‘Eerst wat drinken en dan kunnen jullie onze woning bekijken!’ Het drinken smaakt heerlijk. Vooral het lekkers dat erbij is.
Het grootste deel van de boerderij is zo gemaakt, dat er vooral oude mensen kunnen logeren. Ook Roy vindt dat alles er heel leuk en gezellig uitziet. ‘Er is ook nog een grote zolder’, zegt oom. ‘Hoe kom je daar dan?’ vraagt Roy. Tante lacht. ‘Zie je daar in de hoek die kast?’ Ze loopt erheen en ontsluit de deur. ‘Zie je daar die trap, die hangt daarboven ergens. Zo kan je hem naar beneden laten zakken. Dat gaat heel gemakkelijk! Zo en nu naar boven, daar is nog meer ruimte. We zien nog wel, waarvoor we die ruimte het best kunnen gebruiken.’ ‘Daar is nog heel veel plaats, super’, zegt Roy. Als ze weer beneden zijn, sluit tante de zaak weer af!
‘Nu gaan we smullen. Vanavond gaan we met een stel medewerkers verder plannen maken. Hopelijk zullen veel oudjes hier kunnen genieten’. ‘Ik wil in vakantietijd ook wel eens helpen. Lijkt me superleuk’. Raad maar wie dat zegt!
Bij het verschijnen van het 25e verhaal heeft juf Pennelina haar eigen website gekregen.
Op de website jufpennelinavertelt.nl vind je ook alle verhalen, hier zijn de verhalen ook voorzien van leuke illustraties.
