De woorden in dit verhaal zijn:
kroket, raket, kraan, engel, magneet, muis, been, brood, stenen en fles
Verhaal:
‘Mama, ik wil nooit meer een raket op de TV zien!’, zegt Rosa. ‘Hoe kom je daar nu bij? Je vindt die ijsjes juist zo lekker. Het is reclame!’ ‘Dat bedoel ik niet! Ik bedoel dat ding dat heel hoog in de lucht kan vliegen. Op de TV zag ik dat hij recht omhoog ging. En er werd gezegd dat hij niet terug komt!’ ‘Waar ging dat ding dan naar toe? Naar de maan of sterren, of naar de hemel? Kan een engel dat ding dan tegenhouden?’ vraagt mama lachend.
‘Hoe weet ik dat nu? Opa vertelde eens dat er een ding is dat magneet heet. Die kan ijzeren dingen naar zich toe trekken. Als ze nu eens…’
‘Jij moet daar niet te veel aan denken. Ik heb hier een kroket. Laat die maar in je mond verdwijnen. Je weet dan in ieder geval waar hij naar toe gaat! Er is ook nog een snee brood. Wat wil je daar op hebben?’ ‘Doe de kroket er maar op. Het lijkt wel een beetje op dat vlieggeval.’
‘Ik ga zo even naar de schuur om de gieter te halen. Ik kan dan de plantjes in de bloembakken water geven. Ik vul hem in de schuur meteen wel met water uit de kraan.’ ‘Oh ja, in deze fles zit nog wat cola. Die kan jij straks wel even opdrinken. Even leeg gieten in een beker. Wel voorzichtig doen hè!’ Rosa zit lekker haar boterham op te peuzelen. Ze kijkt naar buiten. Mama loopt heen en weer. Soms loopt zij, een beetje gebogen, met de gieter. ’t Zal wel zwaar zijn, als de gieter vol water zit. Oh, daar zit een mooi gekleurde vlinder op de vensterbank.
Rosa staat op. Er valt iets op de stenen vloer. Dat had ze vast op haar been gemorst. Kruimeltjes, maar ook kleine stukjes van het lekkers. Even loopt ze naar het raam om naar de vlinder te kijken. Helaas die is al weggevlogen. Als zij zich omdraait, ziet zij een ander beestje. Hij kan niet vliegen, maar wel snoepen. En dat doet hij van dat lekkers op de grond.
Gelukkig is Rosa niet bang voor het knabbelende dier. Zij vindt het juist leuk en blijft even doodstil staan. En wat ziet ze…., een muis. Dan gaat de achterdeur open. Het beestje kijkt verschrikt op en gaat op de vlucht met een gevuld buikje. Rosa eet vlug de laatste restjes van haar bord. De cola moet maar even wachten!
