De woorden in dit verhaal zijn:
vlag, oma, beer, kachel, ijs, ketel, vensterbank, kaars, tuin en agenda
Verhaal
De tuin van de superoma van Julius staat vol met allerlei plantjes en bloemen. Geen perkjes of paadjes! Hij mag er wel doorheen sjouwen. Dat kost veel moeite, maar het is een feest voor hem! Toen opa overleden is, ging oma bij haar moeder in het grote huis wonen. Bezoek, maar ook logees zijn altijd welkom! De meesten helpen dan ook wel mee om iets te doen. Ze laten dan met plezier hun handen wapperen! Zo noemen sommigen dat!
Een agenda ligt in de keuken op de vensterbank. Iedereen kan daarin zien wanneer er iets bijzonders is. Of als er iets gebeuren moet. Ze hebben dus ook kunnen zien dat de oudste van allen over een maand 100 jaar wordt! Dat is een behoorlijke leeftijd hè? Zo oud worden de meeste mensen niet. Men heeft tijd genoeg om een feest te bedenken en te regelen. Superoma en oma hebben het nog vaak over het verleden! Wat is er toch veel veranderd! Er werd toen, bijvoorbeeld, vaak soep gekookt in een ketel op een kachel. Ook wel ander eten natuurlijk!
Nu de verjaardag van superoma. Voor haar moet het natuurlijk een leuke dag worden. Dus niet te lang onderweg zijn om ergens naar toe te gaan! Er wordt een afspraak gemaakt met de eigenaar van een restaurant. Alles wat men nodig heeft, zal op tijd klaar staan. Wil men veel lekker ijs eten? Superoma houdt van dame blanche: vanilleroomijs met chocolade. Ook dat zal geen probleem zijn!
Eindelijk is het dan zover! Superoma wordt van huis opgehaald. Met een auto? Nee hoor! Er stopt een mooie open koets met een prachtig paard ervoor. Superoma vindt het geweldig! Zij wilde dit zo graag. Ze moet wel op haar zitplaats geholpen worden. De twee allerjongste kinderen mogen bij haar zitten. Nu kan ze ook de vlag zien die boven aan de lantaarnpaal hangt. Langs de hele weg naar het restaurant hangen kleine vlaggetjes. Veel mensen staan te zwaaien en te zingen.
Na aankomst krijgt de jarige de mooiste plaats in de zaal. Zij kan alle familieleden zien! Rechts naast haar, wel op afstand, staat een grote brandende kaars. Daar staat 100 jaar op. Aan de andere kant een kleine, niet brandende, kaars. Daar staat te lezen: Dit wordt de volgende die gaat branden. De eerste van de volgende 25! Carla, Julius’ oudere zus, roept: ‘En daarna op naar de 50! Dan is superoma 150!’ Er klinkt weer een rinkelend geluid. Iedereen weet wat dat betekent. Allen krijgen iets te drinken en te eten! Feestgebak!!
Superoma drinkt alleen wat lekkers. Het gebak eet ze thuis wel op, als ze goed uitgerust is. Ze heeft nu heel wat te zien! Allemaal familie van haar. En nu allemaal samen bij elkaar!
Enkelen houden een praatje of lezen iets voor. Tussendoor wordt er gezongen! Superoma laat iets voorlezen. Ze heeft het zelf geschreven. Het is voor ieder leuk om te horen!
Kling, kling, gaat het weer! Superoma gaat staan en zwaait! Zij gaat nu vertrekken. Huiswaarts! Er gaat een goede vriendin van haar mee. De koets staat er weer! Als de 100 jarige in bed ligt, valt ze meteen in slaap. Ze droomt van de enorme feestzaal en de grote familie! Dat doet ze nog veel keren!
Die hele groep mensen vertrekt natuurlijk ook een keer! Niet allemaal tegelijk! Wie het verst moet rijden, mag eerst. Men gaat dus in groepjes. Julius, Carla en hun ouders wonen het verst weg. Zij worden als eersten uitgezwaaid! Onderweg gaan ze nog iets eten bij friettent “De Beer”. Daarna het laatste ritje naar huis. Twee van de vier slapen al! Je kunt wel raden wie dat zijn!
